Η ΩΡΑΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΝ

"Αν κανενός η καρδιά, απογοητεμένη απ’ την επικράτηση της ύλης και της πεζότητας της σημερινής εποχής, που κάθε ιδανικιά και ευγενικιά σκέψη εξαφανίστηκε και μόνος κυρίαρχος θεός απόμεινε το χρήμα, δίψασε για ψυχικότερη και πνευματικότερη ζωή κ’ η ψυχή του πόθησε να βυθιστεί, για μια στιγμή, σε ρομαντικιά, σ' εκστατικιά μέθη! (...) Αν κανένας αγρύπνησε ποτέ μοναχός του, σε καμιά καλοκαιρινή νύχτα, κάτω από το φεγγαρολουσμένο ουρανό, κ' η ψυχή του, λυτρωμένη απ’ τα σίδερα της ύλης, πέταξε στα ουράνια ζητώντας τ' Άπειρο! Αν... Αυτός μοναχά ας διαβάσει το βιβλίο μου (...)".