ΤΣΑΟΠΡΑΓΙΑ Στον ποταμό των Βασιλέων χάνεται τώρα η ματιά σου γκαρούνται σκίζουν τον αιθέρα τρυπώνουν μες στα όνειρά σου. Κι όπως κυλά ο Τσαοπράγια ανήσυχα μέσα στην πόλη φέρνει στον νου σπάνιες μνήμες μια δόξα που θαυμάζουμε όλοι. Μα εγώ για σε με κρύφιο πόθο πλάθω ανείπωτες ελπίδες είναι ο ήλιος που ενώνει τις μακρινές μας τις πατρίδες. [Από την έκδοση]