Ο Πυθαγόρας δεν άφησε κανένα γραπτό έργο. Ονόμαζε τον εαυτό του όχι σοφό αλλά φιλόσοφο. Η φιλοσοφική του αρχή ήταν ότι οι αριθμοί αποτελούν την ουσία των όντων, όχι όμως οι συγκεκριμένοι, αλλ' η συμβολική έννοια των αριθμών, από τους οποίους μερικούς θεωρεί ιερούς. Έτσι η "Μονάς" η οποία περιέχει το άπειρο συμβολίζει τον Θεό· η "Δυάς" παρίστανε την ένωση του Αιώνιου-αρσενικού και του Αιώνιου-θηλυκού· η "Τριττύς" δήλωνε τρεις ομόκεντρους κύκλους ή Κόσμους του Σύμπαντος, τον Φυσικό, τον Ανθρώπινο και τον Θείο· αυτή η τριάς βρίσκεται παντού μέσα στη φύση, καθώς και στον άνθρωπο, ο οποίος αποτελείται από σώμα, ψυχή και πνεύμα· η "Τετρακτύς" ήταν το άθροισμα των τεσσάρων πρώτων αριθμών (1+2+3+4) πάνω στην οποία ορκίζονταν οι Πυθαγόρειοι, ήταν δηλ. η δεκάδα. Οι αφηρημένοι αριθμοί "δια της ορθής σχέσεως προς αλλήλους και αναλογίας" δηλώνουν την αρμονία και το μέτρο και καθορίζουν την ουσία των όντων, γι' αυτό και τις αρμονίες της μουσικής τις παρίστανε με συμβολικές αριθμητικές παραστάσεις. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)