Η ζωή ενός ανθρώπου θα μπορούσε να γίνει ένα μυθιστόρημα, ή μια σειρά επιμέρους διηγημάτων. Θα μπορούσαν να είναι ιστορίες τρόμου για νήπια, αλλά δεν είναι, είναι κάτι που γλιστράει σαν χάρτινο βαρκάκι μέσα σε μια σκάφη. Άντρες, γυναίκες, παιδιά, γέροι, νεκροί, νεκροζώντανοι, και πιο πίσω κάτι που σέρνεται και τους ενώνει. Τίποτα το περίεργο. Απλές μνήμες από το μαύρο στούντιο της φαντασίας.