Τέλειωνε ο Νοέμβρης όταν σε βρήκα. Ο ουρανός ήταν γαλάζιος και τα δέντρα καταπράσινα. Εγώ λαγοκοιμόμουν για ώρα, κουρασμένη απ' το να σε περιμένω, πιστεύοντας πως δεν θα ερχόσουν ποτέ. Σε όσους έλεγα: κοιτάχτε το στήθος μου -βλέπετε;- η καρδιά μου πάει να μαραθεί, πεθαμένη, άκαμπτη. Και σήμερα λέω: δείτε το στήθος μου: η καρδιά μου είναι κόκκινη, γεμάτη χυμούς και θαύματα. (Από την έκδοση)