ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ (ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΑ 2)

Μια φορά, ένας καλός χωρικός έφερε σε έναν γέροντα μοναχό ένα μεγάλο καλάθι λαχταριστά σταφύλια. Τα σταφύλια ήταν ώριμα, μυρωδάτα και γυάλιζαν στον ήλιο σαν ρουμπίνια. Ο γέροντας χάρηκε πάρα πολύ και ευχαρίστησε τον καλό χωρικό, τα σταφύλια όμως δεν τα έφαγε. Γιατί σκέφτηκε: "Πιο πολύ τα χρειάζεται το παπουλάκι", ένας άλλος μοναχός, "εκείνος δε βγαίνει πια σχεδόν ποτέ απ' το καλύβι του και δεν τρώει τίποτε άλλο, παρά μόνο κανένα παξιμάδι". [...] (Από την έκδοση)