H ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ
H ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ
Τόσα μπαλκόνια ραγισμένα σαν την αμφισημία μας που γιγάντωσε ο καιρός, μ' ένα σκυφτό κεφάλι απ' τις ήττες, με θλίψη, οργή και ρίγος, ανίκανος απόφαση να πάρεις, το τέλος σου βουβός δεν το τολμάς. Ιστορική υποχρέωση αιώνων και παρακαταθήκη αγωνιστική, οι μόνοι λόγοι ύπαρξης ευγενείς και υψηλοί, τις άθλιες διαπιστώσεις σου εδώ και 'κει να σέρνεις, ν' αντέχεις τελικά όπως μπορείς. Μονάχα από δειλία δεν έχω φύγει και συνεχίζω αποκρουστικά διστακτικός, τώρα είμαι αλήθεια νικημένος απ' τα πάντα, απ' τη συνήθεια, απ' τη φθήνια και τον φθόνο των ανθρώπων και από χάδι κουρασμένης Πηνελόπης τρυφερό. [...] (Από την έκδοση) -Η Ύπαρξη Η μεταμόρφωση Μιμούμαστε Μεγαλώνουμε Καθώς περνάει ο καιρός Σχεδόν παιδιά Οι ώρες Το μέσα μας σκοτάδι Καταραμένη καλή προαίρεση Και τον Απρίλη κρύο κάνει Νικημένος απ' τα πάντα Μια παύση θλιβερή Συνήθεια ανυπόφορη Το πρωινό Αβάσταχτο ουδέν Οι τελευταίες μου πράξεις -Η Απόπειρα Συντετριμμένοι Της δήθεν ζωής το δήθεν νόημα Φτιαγμένοι από σάπια υλικά Δειλία Απόψε Ήθελα Ν' αντέχουμε Όλα θα παν καλά -Ο Δήμος Κάποιος Η χιλιοστή μας ήττα Βαδίζουμε Δεν γνωρίζουμε Εφύτεψα ένα δέντρο Δεν συνάντησα Απολογισμός Η ύπαρξη Καλή μας τύχη Η συνδιάσκεψη Θα μου περάσει Μικροαστικές δόσεις αντίστασης Το σκάκι της ζωής Ο μέσος άνθρωπος Στου δρόμου τα μισά Στ' αλήθεια κτήνη Όταν το σκότος καλύψει τα πάντα Δεν γνώριζαν; Δεν γνωρίζουν; Ώριμος πια Αντισταθείτε Η εξέγερση
Οικογένεια: Θέατρο, Ποίηση
Ομάδα: Ποίηση
Κατηγορία: Ελληνική Ποίηση
Υποκατηγορία: Νεοελληνική ποίηση