ΣΚΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΝΗ
ΣΚΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΝΗ
Η ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΣ Στα δυο σου χέρια σκοπεύω να γυρίσω κι αν δεν γυρίσω, ίσως θα καταστραφώ, θα λιώσω μες σε πύρινες χολέτρες στάχτες ονείρων, θρυμματισμένες πέτρες. Σαν σβήσουνε οι έρωτες που πάνε; εκεί που πέθαναν, εκεί ξαναγυρνάνε εκεί που έγιναν λυγμοί μες στο σκοτάδι θα επιστρέψουν ένα βράδυ. Αν έχω χάσει τη ζωή μέσα στον χρόνο κι έτσι ανήμπορος βαδίζω στο κενό, πώς γίνεται μεσ' απ' τα τραύματα να υπάρχω; κοντά σου την απάντηση θα μάθω. [Από την έκδοση]
Δραστηριότητα:
Λογοτεχνία