ΑΝΤΙΓΟΝΗ: ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ
ΑΝΤΙΓΟΝΗ: ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ
Αρχαία δράματα για τη νέα σκηνή: αυτές οι μεταφράσεις έγιναν για το νεότερο θέατρο· αλλά πιο καίρια και μυστικά θα πει: αρχαία δράματα για τη νέα Σκηνή, το μοναδικό και ανεπανάληπτο θέατρο του Λευτέρη Βογιατζή στην οδό Κυκλάδων, εκεί όπου, μετά το παλαιό υπόγειο του Καρόλου Κουν στη στοά Ορφέως, κρατήθηκε αναμμένο το καντήλι της θεατρικής συντεχνίας από το 1982 έως το 2012.
Και τα δύο μεταφρασμένα έργα του βιβλίου ήταν παραγγελίες του. Αν και τον Οιδίποδα τύραννο ισχυριζόταν γελώντας -τον καιρό του γελάσαι- ότι εγώ του τον παράγγειλα, ενώ εκείνος άλλο μου είχε ζητήσει: τις Βάκχες ή τους Βατράχους· τον θυμάμαι να γελάει από καρδιάς, έπειτα να μιλάει για τους δρόμους του γερμανικού θεάτρου που πήρε ο κόσμος και την οδό Στρέλερ, που δεν ακολουθήθηκε· αυτά μ' ένα σωστό ποτήρι κρασί στου "Οικονόμου" στα Πετράλωνα ή μ' ένα φτηνό (ποτέ δεν είπα όχι καλό, όταν το πίναμε αντάμα) στα σουβλάκια της πλατείας Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη μετά τις παραστάσεις του ή στα σουβλάκια του πεζόδρομου της Δράκου, όταν συνεργαζόμασταν στο σπίτι μου στου Φιλοπάππου. Ήμασταν φίλοι. Πιστεύαμε και οι δυο στο μεσαιωνικό δόγμα: Ο υποδηματοποιός δεν είναι ανώτερος από το παπούτσι. Διανύαμε μαζί τα χρόνια του κλονισμού της αυθεντίας, του αυτισμού της καλλιτεχνίας και της εισόδου σε μια νέα παράξενη άγνοια· παράξενη ή τρέχουσα, όπως και να την ονόμαζε κανείς, ήταν σίγουρα μια από τις μεγαλύτερες εκρήξεις άγνοιας που είδε ο τόπος μας (αν μείνουμε στο στενά τοπικό πλαίσιο και δεν ερευνήσουμε παραπέρα) και όλοι είχαμε πάνω μας τη σκόνη. [...] (Από την έκδοση)
Περιεχόμενα