ΤΑ ΚΑΝΙΣΤΡΑ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ

Ο μυθιστορηματικός καμβάς του έργου αποτελεί σύντηξη επινενοημένων χαρακτήρων και ιστορικής πραγματικότητας. Πρόσωπα και γεγονότα επηρεάζονται από το εκρηκτικό ιστορικό, κοινωνικό και ιδεολογικό αμάλγαμα της δεκαετίας του ’60 και συναιρούνται στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.

Οι ήρωες κινούνται άλλοτε στα στενά, ασφυκτικά πλαίσια της ελληνικής επαρχίας και άλλοτε στην Αθήνα. Συνδέονται με ένα ευρύ πλέγμα σχέσεων που οδηγούν σε ιερές φιλίες, τραυματικά αδιέξοδα, καταδικασμένους ή ευτυχείς γάμους, επουλωμένες ή ανοιχτές πληγές, σε προσωπικά αδιέξοδα και ματαιωμένα όνειρα, καταστροφικούς ή εξαίσιους έρωτες και τέλος στη λύτρωση με την έννοια της αρχαίας τραγωδίας.

Η συγκλονιστική μοναδικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, αναδύεται μέσα στην αφηγηματική ροή, με συγκίνηση και χιούμορ καθιστώντας τον αναγνώστη μάρτυρας και συνοδοιπόρο, καθώς παρακολουθεί την δυναμική λειτουργία ενός πολυεπίπεδου έργου. Η πρωτοπρόσωπη ιστόρηση εναλλάσσεται με εσωτερικούς μονόλογους και εκτενείς διαλόγους, όταν οι πρωταγωνιστές αποκτούν φωνή και εξωτερικεύουν χωρίς μεσολάβηση σκέψεις και συναισθήματα παρεμβαίνοντας δυναμικά στην αφήγηση.

Η οπτική γωνία αλλάζει καθώς φωτίζεται ο κόσμος των ηρώων που αντενεργούν στα συνταρακτικά γεγονότα που ξεσπούν στον μακρόκοσμο ή τον μικρόκοσμό τους. Οι γυναίκες, δυναμικά παρούσες ή εκκωφαντικά απούσες, θύτες ή θύματα, χαρακτήρες πολυδιάστατοι, χωρίς παρωπίδες ή εμμονές στα στερεότυπα, αποκαλύπτονται μέσα από ρεαλιστικές περιγραφές χωρίς διάθεση αγιοποίησης. Η συγγραφέας εξετάζει τις στρεβλώσεις της ελληνικής πραγματικότητας, τις παραμορφώσεις του καθωσπρεπισμού και τις εγκιβωτισμένες γυναίκες που υπακούουν τυφλά σε επιβεβλημένους εξαναγκασμούς προκειμένου να είναι κοινωνικά αποδεκτές.

Η αθωότητα συνυπάρχει με την υποκρισία, η σαγήνη του έρωτα με τον εφιάλτη και τον θάνατο, αντισταθμίζοντας το άδικο και επανορθώνοντας τα κακώς κείμενα. Στο μεταίχμιο του παλαιού και του νέου κόσμου, με φόντο μια τυπική ελληνική λουτρόπολη ένα κοριτσάκι δίνει το λόγο στους ενή