ΜΕΛΛΟΝ ΔΙΧΩΣ ΦΙΝΑΛΕ
ΜΕΛΛΟΝ ΔΙΧΩΣ ΦΙΝΑΛΕ
Στης ευτυχίας της το θρόνο είναι χαραγμένη η μορφή του έρωτα/Ως πεταλούδα άμορφης ψυχής, ολόλευκο περιστέρι/Αιώνια δύναμη , άσβεστη φλόγα και δροσιά πελάγους/ στου απέραντου γαλάζιου τη γραμμή/και στο βλέμμα του θεϊκού ήλιου…/Του πλέκει ονείρου στεφάνι και τον στολίζει με μαλαματένιο φιλί…/Για να μείνει ανεξίτηλο το σημάδι του υποκλίνεται στη ζωή/ και στο σκίρτημα του ανέμου, στην αγκαλιά ενός θλιμμένου δειλινού/και σαν νεράιδα του ανέμου καλπάζει τα όνειρά της σε λιμάνια γαλήνιας χαράς και στον πόθο της αγάπης/Συνθέτει ήχους και όταν χτυπήσουν οι καμπάνες της καρδιάς νανουρίζει το όνειρό της στο βωμό της επιθυμίας…