€{{ finalTotal }}
({{ count }}) ΤΕΜΑΧΙΑ ΣΤΟ ΚΑΛΑΘΙ
€{{ finalTotal }}
ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΠΟΥ ΡΙΖΩΣΑΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΠΟΥ ΡΙΖΩΣΑΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Κύριε, σ' αυτά τα κελιά, μ' αυτά τα δεσμά, δέσατε μόνο τη σάρκα μας. Αυτή ματώνετε κάθε μέρα. Αυτή δικάζετε στα στρατοδικεία σας. Αυτή σκοτώνετε στα εκτελεστικά αποσπάσματα. Τις ψυχές μας όμως δεν καταφέρατε να τις κερδίσετε. Κι αυτό ειδικά καίει τους εντολείς σας. Γιατί εκεί φωλιάζουν οι αρχές μας, οι ιδέες μας, τα όνειρά μας. Κι αυτές οι αρχές είναι ο πραγματικός εχθρός τους. Αυτά τα όνειρα είναι ο πραγματικός εφιάλτης τους. Αν ήμασταν μόνο εμείς κι όχι οι ιδέες μας, να είστε σίγουρος πως τώρα θα είχαν τελειώσει. Γρήγορα κι ανέξοδα. Με μόνο μία σφαίρα για τον καθένα μας. Μα όχι. Οι άνθρωποι πεθαίνουν, σκοτώνονται, σβήνουν. Είναι φθαρτοί, πρόσκαιροι, περαστικοί. Οι ιδέες όμως μένουν. Κι όσο μένουν, ριζώνουν. Γίνονται δέντρα δυνατά, πανύψηλα. Και οι ρίζες τους απλώνουν παντού. Αυτά τα δέντρα θέλουν να ξεριζώσουν με μια υπογραφή μας. Μα δεν τα καταφέρνουν. Γιατί αυτά τα δέντρα ρίζωσαν για τα καλά στο μέλλον... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Δραστηριότητα:
Λογοτεχνία
