Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΜΟΥ ΣΤΟ Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΜΟΥ ΣΤΟ Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
ΚΑΠΟΤΕ θα σχίσω τα ψηλά όρη της πατρίδας μου κι ως ύλη φθαρτή, το άφθαρτο θα περάσω στερέωμα. Στης Κρήτης τον αψηλό ορίζοντα θα ρίξω την τελευταία σπιθαμή της ματιάς μου και θ' ανέβω αιώρων άπτουσα ακόμη πιο πάνω απ' τ' ουρανού την κόχη. Ήσυχα κι απλά θα πέσω ξανά στο χώμα σαν σύννεφο απάλαφρο, σαν βροχή δροσερή να καρποδέσουν οι καρποί που αφήνω. Και θα 'ρθω... Θα 'ρθω μια μέρα να ενώσω το κύτταρό μου με το κύτταρο της γης, με το κύτταρο το δικό σου, του κόσμου όλου, εσύ, Άφθαρτε Θνητέ! [Από την έκδοση]
Οικογένεια: Θέατρο, Ποίηση
Ομάδα: Ποίηση
Κατηγορία: Ελληνική Ποίηση
Υποκατηγορία: Νεοελληνική ποίηση