ΒΙΟΣ ΒΑΘΥΣ
ΒΙΟΣ ΒΑΘΥΣ
Ρουφάω τα φιλιά του ένα ένα. Σαν το καθένα να 'ν' το τελευταίο. Φίλα με σκέφτομαι αποστήθισε στα χείλη την πατρότητα βάλε από βρέφος κάτι στην άκρη να αβγαταίνει για το γήρας. [Από την έκδοση] Πού πήγαν Άδολα Μου τρέμει Λαίμαργα Εορτάζει Αθόρυβα Για πότε Να μάθει Πειθήνια Για λίγο Να δει Δεν σέβεται Του λείπω Φεύγει Βιάζεται Άσκοπη Ας έχει Ξένα χέρια Όσο είσαι Υπάκουα Σε λίγα Δεν ξέρει Έχει ξεχάσει Δεν έχω Ας τρέχουμε Βγαίνουν Πού πάει Φεύγουν Με θρύβω Όπως βγάζει Απαλά Όταν κοιτάξεις Μη γελάς Ακόμα ζεις; Το είπα Καίγεται Όπως γίνεται Πρώτες δημοσιεύσεις
Οικογένεια: Θέατρο, Ποίηση
Ομάδα: Ποίηση
Κατηγορία: Ελληνική Ποίηση
Υποκατηγορία: Νεοελληνική ποίηση