Η ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΗ ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΘΑΡΣΙΣ
Η ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΗ ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΘΑΡΣΙΣ
Η τραγωδία σύμφωνα με τον Αριστοτέλη ορίζεται ως εξής: "Έστιν ουν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας μέγεθος εχούσης, ηδυσμένω λόγω χωρίς εκάστω των ειδών εν τοις μορίοις, δρώντων και ου δι' απαγγελίας, δι' ελέου και φόβου περαίνουσα την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν". (Τραγωδία λοιπόν είναι μίμηση σοβαρής και ολοκληρωμένης πράξης που έχει κάποια έκταση· μεταχειρίζεται λόγο ηδυσμένο καθένα από τα είδη του οποίου βρίσκεται χωριστά στα διάφορα μέρη της· μίμηση που πραγματοποιείται από δρώντες και δεν είναι αφηγηματική· και στο τέλος επιφέρει με έλεο και φόβο την κάθαρση των συναισθημάτων αυτού του είδους"). Η τελευταία φράση του ορισμού είναι στο σύνολό της δυσερμήνευτη. Ερμηνευτικό πρόβλημα συνιστούν οι λέξεις παθημάτων, των τοιούτων, περαίνουσα και κάθαρσιν. [...] (Από την έκδοση) Ι. Το πρόβλημα ΙΙ. Επισκόπηση των ερμηνειών ΙΙΙ. Επεξεργασία των δεδομένων ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ Ι : Αρχαίοι συγγραφείς ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΙΙ : Νεότεροι συγγραφείς
Οικογένεια: Φιλοσοφία
Ομάδα: Φιλοσοφία, Αρχαία ελληνική
Κατηγορία: Αριστοτελική φιλοσοφία