BELLΕΛΕΝ
BELLΕΛΕΝ
"Σύγχρονες ιλαροτραγωδίες"
Με τα δύο έργα που δημοσιεύονται εδώ, ο Δημήτρης Φοινίτσης έρχεται να εγγραφεί σε μια μακρά παράδοση κωμικής- σατιρικής αρχαιόθεμης δραματουργίας, η οποία, αν και ισχνότερη ποσοτικά σε σχέση με τη "σοβαρή", "δραματική" έως "τραγική" ομόλογό της, δεν υπολείπεται σε θεατρικά σημεία αναφοράς: Οι αλληγορικές μυθοπαρωδίες Οδυσσέα γύρισε σπίτι, Η τελευταία πράξη, Μια κωμωδία του Ιάκωβου Καμπανέλλη, οι παρ(ατραγ)ωδίες Μήδεια του Μποστ, Οι Κάφροι ή Η αληθινή ιστορία του Μενελάου και της Ελένης του Βασίλη Ζιώγα, Σιγά τα αίματα!.. Oresteia the next generation του Άκη Δήμου, Ποια Ελένη; των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα, Μήδειας πατούσες του Ανδρέα Φλουράκη, Άλκηστις και όνειρα γλυκά του Ανδρέα Στάικου είναι ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα, που επιβεβαιώνουν τη θεματική και αισθητική ευρύτητα, αλλά και τη δραματουργική ποιότητα και προσληπτική δυναμική αυτής της κωμικής ή κωμικότροπης μερίδας της σύγχρονης θεατρικής παραγωγής, που ανατρέχει στον αρχαίο μύθο και σε συγκεκριμένες δραματικές εκδοχές του, για να επιβεβαιώσει παλιές και να δοκιμάσει νέες τεχνικές για την εξόρυξη του "απόλυτου" και του "σημαίνοντος" γέλιου, για να θυμηθούμε τη διάκριση του Σαρλ Μπωντλέρ.
O συγγραφέας μας "τολμά", έτσι, να αντιπαραβληθεί με μια διαχρονικά μακραίωνη και συγχρονικά ακμαία δραματική και σκηνική παράδοση και μαζί τολμά να αντιμετωπίσει τον ελλοχεύοντα κορεσμό της αλλά και τον ελλοχεύοντα σκεπτικισμό σχετικά με τα κίνητρα και τα αποτελέσματα αυτού του διαρκώς ανατροφοδοτούμενου και εντεινόμενου θεατρικού ενδιαφέροντος για την αναδιαχείριση του αρχαίου (λογοτεχνικού) μύθου. O Δημήτρης Φοινίτσης, έμπειρος θεατρικά και ώριμος θεατρολογικά, κατορθώνει να ξεπεράσει τους σκοπέλους και να μας προτείνει δύο παλλόμενα θεατρικά κείμενα, που κομίζουν τη δική τους ιδιαίτερη απόχρωση στον καλειδοσκοπικό κόσμο του αρχαίου μύθου και προσθέτουν τη δική τους δημιουργική "διαφορά" σε σχέση με την αρχαία "εικόνα" στο σύγχρονο πλαίσιο της πρόσληψή της