ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ (Βελουδης)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ (Βελουδης)
Η έλλειψη όχι μόνο μιας ικανοποιητικής συνθετικής μελέτης για το έργο του Ρίτσου, αλλά και των αναλυτικών εκείνων εργασιών που θα προλείαναν το έδαφος για μια συνθετικότερη πρόσβασή του, είναι ήδη γεγονός αρμόδια διαπιστωμένο. Οι λόγοι της έλλειψης αυτής είναι πολλαπλοί - ταυτόχρονα ειδικοί και γενικοί: Στην ειδική περίπτωση του Ρίτσου η συστηματική μελέτη του έργου του αναχαιτίστηκε από δυο αντίθετα και μολοντούτο συγκλίνοντα ρεύματα: Απ' τη μια μεριά, μια είτε παραδοσιακά είτε νεοτεριστικά συντηρητική κριτική εξαντλήθηκε σε μιαν άγονη πολεμική εναντίον ενός έργου που αρνιόταν επίμονα να προσαρμοστεί στα αισθητικά κ' ιδεολογικά σχήματά της· απ' την άλλη, οι ασυγκράτητες εκρήξεις των πολυποίκιλων θαυμαστών του εξατμίστηκαν γρήγορα μέσα στην αισθηματική τους αυτάρκεια και την αισθητική τους αυταρέσκεια, χωρίς να κατορθώσουν να συμπυκνωθούν σε μια συγκροτημένη μελέτη του αντικειμένου τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ούτε οι "θετικές" ούτε οι "αρνητικές" αντιδράσεις απέναντι στο έργο του Ρίτσου ήταν προϊόν της αυθαιρεσίας των επικριτών και των ζηλωτών του· το έναυσμά τους το βρήκαν μέσα στο ίδιο το έργο του - κ' είναι κι αυτό ένα επιπλέον τεκμήριο της λειτουργικής γονιμότητάς του. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)