Η ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ΩΣ ΜΕΣΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Η ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ΩΣ ΜΕΣΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Η διαμεσολάβηση όμως είναι ένας πολύτιμος θεσμός σε κάθε προηγμένη κοινωνία. Αποτελεί μία μορφή φιλικής επίλυσης ιδιωτικών διαφορών, στο πλαίσιο της οποίας παρεμβάλλεται μεταξύ των μερών ένα τρίτο, αμερόληπτο και ουδέτερο πρόσωπο, το οποίο προσπαθεί, ύστερα από συνεχείς ακροάσεις των μερών (κοινές ή κατ' ιδίαν), να τα βοηθήσει να συνεργασθούν, να συνεννοηθούν και να αντιληφθούν τα πραγματικά συμφέροντά τους, ώστε να μπορέσουν να καταλήξουν τα ίδια σε έναν φιλικό διακανονισμό της μεταξύ τους διαφοράς. Οι κύριοι δε παράγοντες που καθιστούν τη διαμεσολάβηση ελκυστική μορφή φιλικής επίλυσης ιδιωτικών διαφορών είναι η ταχεία εξεύρεση μιας λύσης (η όλη διαδικασία δεν διαρκεί συνήθως πάνω από μία ή δύο ημέρες), η αποφυγή των συχνά υψηλών δικαστικών εξόδων, αλλά και η τήρηση μυστικότητας. Σημαντικό, επίσης, είναι ότι στο πλαίσιο της διαμεσολάβησης υφίσταται η δυνατότητα συνεκτίμησης και εξωνομικών στοιχείων. Γι' αυτό και εν προκειμένω γίνεται λόγος για την επίτευξη λύσεων προσανατολισμένων στα συμφέροντα των μερών και όχι στα, εκ του νόμου απορρέοντα, δικαιώματά τους. Εξίσου σημαντικό είναι ότι η διαμεσολάβηση δεν θέτει σε λειτουργία μία διαδικασία διαπραγμάτευσης χωρίς δυνατότητα εξόδου· τουναντίον, κάθε μέρος μπορεί ανά πάσα στιγμή να εγκαταλείψει τη συμβιβαστική προσπάθεια και να μεταφέρει τη διαφορά σε δικαστικό -ή διαιτητικό- επίπεδο. Έτσι, διασφαλίζονται και τα πρωτεία της ιδιωτικής αυτονομίας. (Απόσπασμα από τον πρόλογο της έκδοσης) Πρόλογος Αντώνιου Καραμπατζού - Χαιρετισμοί - Γενική εισαγωγή στα μέσα εναλλακτικής επίλυσης διαφορών - Η διαμεσολάβηση - Ερμηνεία των άρθρων του Ν 3898/2010 Συμπεράσματα