Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΤΟΝ ΘΙΒΕΤΙΑΝΟ ΒΟΥΔΔΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Η λέξις "αυτόθι" μαρτυρείται από της αρχαιότητος μέχρι σήμερον και σημαίνει "ευθύς", "αμέσως". Στην διαχρονική σημασία του "γνώθι σαυτόν" για τον άνθρωπο, μεγάλη σπουδαιότητα έχει η άμεση ενημέρωσή του, η σύνδεση και η επιστροφή στις ρίζες του. Προς αυτήν την κατεύθυνση ευελπιστεί να συμβάλλει η σε μικρό μέγεθος σειρά βιβλίων με τον γενικό τίτλο "ΑΥΤΟΘΙ". Οι γνωστοί για την σοβαρότητά τους επιστήμονες και ερευνητές, τα κείμενα των οποίων δημοσιεύονται στην σειρά αυτή, εγγυώνται για την ορθή ενημέρωση και καθιστούν την σειρά "ΑΥΤΟΘΙ" πολύτιμο σύμβουλο κάθε Έλληνα αναγνώστη. Το αντικείμενο αυτής της μελέτης είναι μία σύντομη θεώρηση των εσχατολογικών διδασκαλιών του Θιβετιανού Βουδδισμού και της Ελληνικής Πυθαγόρειας φιλοσοφίας με ιδιαίτερη αναφορά στο τι συμβαίνει στο μη - σωματικό μέρος του ανθρώπου, εφ' όσον κάτι τέτοιο είναι υπαρκτό μετά τον θάνατο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Αντί προλόγου Εισαγωγή ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Η έννοια της ψυχής Η ψυχή στην μετά θάνατον ζωή σύμφωνα με τους μύθους του Πλουτάρχου και του Πλάτωνος ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 Το δόγμα του Μη - Εαυτού Το Μπάρντο Τόντολ (Bardo Tondol) Συμπεράσματα Βιβλιογραφία Βιογραφικό της συγγραφέως