ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΩΝ
ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΩΝ
Μία ανατομία της Ινδοευρωπαϊκότητας από το Μπενάρες έως το Ρέικιαβικ
Κατ'αρχάς είναι ένα αναμφισβήτητο γεγονός ότι η Ινδοευρωπαϊκη θρησκευτικότητα δεν βασίζεται σε κανενός είδους φόβο, είτε στον φόβο του Θεού είτε στον φόβο του θανάτου. Οι λέξεις του ύστερου Ρωμαίου ποιητή, ότι ο φόβος δημιούργησε τους Θεούς (Statius: Thebais,III, primus in orbe fecit deos timor), δεν ισχύουν για τις γνήσιες μορφές της Ινδοευρωπαϊκής θρησκευτικότητας, διότι οπουδήποτε αυτή έχει εκδηλωθεί ελεύθερα, «ο φόβος του Θεου» («Παροιμίες», ix, 10,«Ψαλμοί», cxi.10) δεν αποδεικνύει ούτε την αρχή της πίστης ούτε την σοφία. Δεν μπορεί να εκδηλωθεί φόβος διότι ο Ινδοευρωπαίος δεν θεωρεί ότι είναι το δημιούργημα μίας θεότητας. Δεν θεωρεί τον εαυτό του σαν ένα «κτίσμα», ούτε αντιλαμβάνεται τον κόσμο σαν μία δημιουργία, το έργο ενός δημιουργού Θεού με μία αρχή στον χρόνο. Για αυτόν ο κόσμος είναι πολύ περισσότερο μία άχρονη τάξη, στην οποία μέσα και οι Θεοί και οι άνθρωποι έχουν τον χρόνο τους, τον τόπο τους και την λειτουργία τους. Η ιδέα της δημιουργίας προέρχεται από την Ανατολή, είναι κυρίως Βαβυλωνιακή, όπως και η προερχόμενη από το Ιράν ιδέα, αλλά όχι από ινδοάριο πνεύμα, του τέλους του κόσμου, που κορυφώνεται με μία κρίση και την μεσολάβηση ενός βασιλείου του Θεού, στο οποίο όλα θα μεταμορφωθούν εντελώς. HANS F. K. GÜNTHER