ΞΑΦΝΙΚΑ ΤΟΝ ΕΙΠΑΝΕ ΤΡΕΛΟ
ΞΑΦΝΙΚΑ ΤΟΝ ΕΙΠΑΝΕ ΤΡΕΛΟ
«…Εμπρός, λοιπόν, ξυπνάτε! Σα θέτε λευτεριά αρπάχτε όπλα, ξινάρια, φτυάρια, τσουγκράνες, πέτρες και πολεμείστε. Αντρειωθείτε ξανά, γενείτε θεοί κι ανεβάτε στους Όλυμπούς σας! Η γης είναι για τους φοβητσιάρηδες, για σας πρέπουν οι Όλυμποι. Μα σα φοβόσαστε, σουρθείτε στο χώμα και φιλήστε τα πόδια τού αφέντη σας και με τα μάτια χάμω παρακαλέστε για τ’ αποφάι του για να γιομίσετε με δαύτο τ’ αδειανά στομάχια τής φαμίλιας σας. Γίνατε άντρες, πατεράδες, κάνατε παιδιά και τα ’χετε να σας κοιτάνε στα μάτια παρακαλετικά για να τα ταΐσετε μια μπουκιά ψωμί και σεις ζητάτε ελέηση... Εμπρός, λοιπόν, πάρτε κείνο που σας ανήκει και ταΐστε τα νηστικά σας! Κι αν σε σας πρέπει η σκλαβιά, τουλάχιστο λυπηθείτε τα κείνα! Ως και τα ζώα πεθαίνουνε για τα μικρά τους!..»
Οικογένεια: Πεζογραφία
Ομάδα: Ελληνική Πεζογραφία
Κατηγορία: Νεοελληνική Πεζογραφία